Vrijspraak voor JC Hopkins
Anti-totalitaire satiricus legt verklaring af in een Berlijnse rechtszaal anno 2024
‘‘Ik zal lezers blijven waarschuwen voor deze nieuwe, opkomende vorm van totalitarisme en ze aansporen om het te begrijpen en ertegen in verzet te komen.’’ Citaat uit Hopkins’ verklaring voor de rechtbank.
VAN DE REGEN IN DE DRUP
Op 23 jan. j.l. vond in Berlijn de rechtszaak plaats tegen de Amerikaanse auteur CJ Hopkins (1961). Hopkins is toneelschrijver, auteur en politiek satiricus. Hij is een fervent tegenstander van alles wat riekt naar fascisme en totalitarisme en stelt tendensen in die richting aan de kaak in zijn boeken en internetpublicaties. In 2003 emigreerde hij naar Duitsland. Hij ervaarde de politieke atmosfeer in de VS na de aanslag op de Twin Towers, met in het kielzog de Patriot Act, de War on terrorism en de Irak-oorlog, als te fascistoïde. Hij koos voor Duitsland vanwege ‘nie wieder’: nooit meer totalitarisme, nazisme.
Hoe ongelooflijk wrang was het dan, dat hij op 23 jan. voor een Duitse rechter moest verschijnen op verdenking van het verspreiden van nazipropaganda, een aanklacht waarvoor hij werd vrijgesproken. Hier lees je een vertaling van zijn nieuwsbrief, die hij de dag erna schreef. Daarin is ook zijn VERKLARING opgenomen, door hem afgelegd in de rechtszaal, waarna hij een ovatie in ontvangst mocht nemen vanaf de volle publieke tribune.
Zijn verklaring zou m.i. door iedereen gelezen moeten worden, vandaar deze Nederlandse vertaling. Een Duitse vertaling was er al en ik hoop dat er nog vele talen mogen volgen.
HET VONNIS
Zo, mijn showproces voor gedachtenmisdaden voor de strafrechtbank in het Nieuw Normale Duitsland verliep behoorlijk goed. Ik ben vrijgesproken. Technisch gezien is het nog niet voorbij, want de aanklager heeft een week de tijd om in beroep te gaan tegen de beslissing. Gezien de omstandigheden betwijfel ik echter of hij dat ook zal doen. Hij heeft zichzelf gisteren voor een groot publiek voor gek gezet. Ik kan me niet voorstellen dat hij dat nog eens zou willen.
Ik zal in detail schrijven over mijn dag in de rechtbank zodra ik een week heb geslapen. Ben uitgeput. Deze kafkaëske schijnvertoning van gerechtigheid duurt nu al acht maanden en het is behoorlijk stressvol geweest. Voor nu geef ik alleen een paar links naar verslagen van het proces en mijn verklaring voor de rechtbank (die iedereen mag delen en opnieuw publiceren).
Ondanks (of misschien wel dankzij) de berichtgeving over dit verhaal door een deel van de reguliere pers - d.w.z. The Atlantic en Neue Züricher Zeitung - Matt Taibbi voor Racket News en veel onafhankelijke media, heeft geen enkele reguliere Duitse journalist de moed gehad (of toestemming gekregen) om erover te berichten. Dus hier is wat berichtgeving uit de onafhankelijke Duitse media.
- Aya Velázquez heeft uitgebreide verslagen en analyses gepubliceerd in zowel het Engels als het Duits, warm aanbevolen. (Aya begrijpt het. Het echte verhaal hier gaat niet over mij; het gaat over de criminalisering van afwijkende meningen, een onderwerp waarmee Aya maar al te bekend is).
-Epoch TV interviewde mij en mijn advocaat, Friedemann Däblitz, na het proces. Je kunt het bekijken op YouTube, als het nog niet gecensureerd is.
- The Epoch Times schreef over het proces (in het Duits) ...
Uli Gellermann deed er verslag van op zijn Rationalgalerie blog en bij Apolut. Een artikel voor Multipolar komt eraan. Dit is het wel zo’n beetje denk ik voor wat betreft de Duitse pers tot nu toe.
CORRECTIE/AANVULLING: RT DE publiceerde gisteren ook een verslag. Ik was daarvan nog niet op de hoogte omdat RT hier in Duitsland zwaar gecensureerd of ‘zichtbaarheidsgefilterd’ wordt. Mijn dank aan Ulf Martin voor het onder mijn aandacht brengen.
Hieronder vind je de verklaring die ik voorlas in de rechtszaal. Je kunt je waarschijnlijk wel voorstellen hoe de rechter en de aanklager erover dachten. (Zo niet, lees dan het verslag van Aya's Velázquez. Het gedeelte waar de rechter een mondkap opzette om een statement te maken terwijl ze de rechtszaal verliet is waarschijnlijk mijn favoriete gedeelte).
Rechtbank Berlijn, 23 januari 2024
VERKLARING
Mijn naam is CJ Hopkins. Ik ben een Amerikaanse toneelschrijver, auteur en politiek satiricus. Mijn toneelstukken werden internationaal opgevoerd en lovend ontvangen. Mijn politieke satire en commentaar wordt gelezen door honderdduizenden mensen over de hele wereld. 20 jaar geleden verliet ik mijn eigen land vanwege de fascistische sfeer die toen in de VS heerste. Dat was ten tijde van de Amerikaanse invasie in Irak, een aanvalsoorlog gebaseerd op de leugens van mijn regering. Ik ben naar Duitsland geëmigreerd en heb hier in Berlijn een nieuw leven opgebouwd, omdat ik geloofde dat Duitsland, gezien zijn geschiedenis, de laatste plek op aarde zou zijn om ooit nog iets te maken te hebben met welke vorm van totalitarisme dan ook.
De goden hebben een vreemd gevoel voor humor. De afgelopen week zijn duizenden mensen door heel Duitsland de straat op gegaan om te protesteren tegen het fascisme, onder het scanderen van "nooit meer is nu". Veel van deze mensen hebben de afgelopen drie jaar, van 2020 tot 2023, kritiekloos orders opgevolgd, officiële propaganda van overheidswege nagebootst en iedereen gedemoniseerd die de ongrondwettelijke en autoritaire acties van de regering tijdens de zogenaamde Covid pandemie in twijfel durfde te trekken. Veel van diezelfde mensen, die opkomen voor de rechten van de Palestijnen, zijn nu geschokt dat de nieuwe vorm van totalitarisme die zij hebben helpen ontstaan, zich tegen hen keert.
En hier sta ik dan, voor een strafrechtbank in Berlijn, beschuldigd van het verspreiden van pro-Nazi propaganda in twee Tweets over het verplicht dragen van een mondkap. De Duitse autoriteiten hebben mijn uitspraken op het internet gecensureerd en mijn reputatie en inkomen als auteur beschadigd. Een van mijn boeken is verboden door Amazon in Duitsland. Dit alles omdat ik de Duitse autoriteiten bekritiseerde, omdat ik de spot dreef met een van hun decreten, omdat ik wees op een van hun leugens.
Deze wending van gebeurtenissen zou komisch absurd zijn geweest als hij niet zo ongehoord ergerlijk was geweest. Ik kan u niet duidelijk genoeg zeggen hoe beledigend het is om hier te moeten zitten en iets te moeten uitleggen over mijn verzet tegen het fascisme. Ik heb al meer dan dertig jaar geschreven en gesproken tegen fascisme, autoritarisme, totalitarisme enz. Iedereen kan dat bevestigd zien door op internet te zoeken. Dan vind je heel snel mijn boeken, de recensies van mijn toneelstukken, mijn essays en in twee of drie minuten leestijd kun je ontdekken wie ik ben en wat mijn politieke standpunten zijn.
Desondanks word ik door de Duitse autoriteiten beschuldigd van het verspreiden van pro-Nazi propaganda. Ik word hiervan beschuldigd omdat ik twee Tweets heb gepost waarin ik het officiële verhaal van Covid in twijfel trek en de nieuwe, ontluikende vorm van totalitarisme die het heeft voortgebracht - het zogenaamde ‘Nieuwe Normaal’ - vergelijk met nazi-Duitsland.
Laat ik heel duidelijk zijn. In die twee Tweets en in mijn essays in de jaren 2020 tot 2022 en in mijn huidige essays, heb ik de opkomst van deze nieuwe vorm van totalitarisme inderdaad vergeleken met de opkomst van de bekendste vorm van totalitarisme uit de 20e eeuw, namelijk nazi-Duitsland. Ik heb deze vergelijking gemaakt en de overeenkomsten en verschillen tussen deze twee vormen van totalitarisme keer op keer geanalyseerd. En dat zal ik blijven doen. Ik zal deze nieuwe, opkomende vorm van totalitarisme blijven analyseren en proberen uit te leggen, me ertegen blijven verzetten en mijn lezers ervoor blijven waarschuwen.
In de twee Tweets waar het hier om gaat, is een hakenkruis te zien dat bedekt is met een van de medische maskers die iedereen tussen 2020 en 2022 in het openbaar moest dragen. Dat is de omslag van mijn boek. De boodschap van dit kunstwerk is duidelijk. In nazi-Duitsland was het hakenkruis het symbool van conformiteit aan de officiële ideologie. Tussen 2020 en 2022 stonden de maskers symbool voor conformiteit aan een nieuwe officiële ideologie. Dat was hun doel. Hun doel was om mensen te dwingen zich te houden aan overheidsdecreten en zich te conformeren aan het officiële Covid-pandemische verhaal, waarvan nu bewezen is dat het grotendeels uit propaganda en leugens bestond.
Verplichte mondkappen werken niet tegen virussen in de lucht. Dit was vóór de lente van 2020 al tientallen jaren bekend en erkend door medische experts. Het is nu voor iedereen bewezen en opnieuw erkend door medische experts. De wetenschap over mondkappen veranderde niet plotseling in maart 2020. Het officiële verhaal veranderde. De officiële ideologie veranderde. De officiële ‘werkelijkheid’ veranderde. Karl Lauterbach had helemaal gelijk toen hij zei: "De maskers geven altijd een signaal af." Het signaal dat ze van 2020 tot 2022 afgaven was: "Ik conformeer me. Ik stel geen vragen. Ik gehoorzaam bevelen."
Zo functioneren democratische samenlevingen niet. Zo functioneren totalitaire systemen. Niet iedere vorm van totalitarisme is hetzelfde, maar ze hebben wel gemeenschappelijke kenmerken. Mensen dwingen om symbolen te tonen van conformiteit met de officiële ideologie is een kenmerk van totalitaire systemen. Het uitroepen van de ‘noodtoestand’ en het intrekken van grondwettelijke rechten zonder gerechtvaardigde reden is een kenmerk van totalitaire systemen. Het verbieden van protesten tegen regeringsdecreten is een kenmerk van totalitaire systemen. Het overspoelen van het publiek met leugens en propaganda om mensen angst aan te jagen en tot hersenloze gehoorzaamheid te brengen is een kenmerk van totalitaire systemen. Het isoleren van samenlevingen is een kenmerk van totalitaire systemen. Het censureren van afwijkende meningen is een kenmerk van totalitaire systemen. Mensen hun baan ontnemen omdat ze weigeren zich te conformeren aan de officiële ideologie is een kenmerk van totalitaire systemen. Het aanwakkeren van massahaat tegen een ‘zondebok’ is een kenmerk van totalitarisme. Het demoniseren van critici van de officiële ideologie is een kenmerk van totalitaire systemen. Het instrumentaliseren van de wet om andersdenkenden te straffen en critici van de autoriteiten tot voorbeelden te maken is een kenmerk van totalitarisme.
Ik heb de opkomst van al deze kenmerken van totalitarisme in samenlevingen in het hele Westen - inclusief Duitsland maar niet tot dat land beperkt - gedocumenteerd sinds maart 2020. Ik zal dat blijven doen. Ik zal lezers blijven waarschuwen voor deze nieuwe, opkomende vorm van totalitarisme en ze aansporen om het te begrijpen en ertegen in verzet te komen. Ik zal deze nieuwe vorm van totalitarisme vergelijken met eerdere vormen van totalitarisme, en specifiek met nazi-Duitsland, wanneer dat gepast is en bijdraagt aan ons begrip van de huidige gebeurtenissen. Dat is mijn taak als politiek satiricus en commentator, en als auteur, en mijn verantwoordelijkheid als mens.
De Duitse autoriteiten kunnen me daarvoor straffen. U hebt de macht om dat te doen. U kunt een voorbeeld van me maken. U kunt me een boete geven. U kunt me opsluiten. U kunt mijn boeken verbieden. U kunt mijn inhoud op het internet censureren, wat u hebt gedaan. U kunt me belasteren en mijn inkomen en reputatie als auteur beschadigen, zoals gedaan hebt. U kunt me demoniseren als een ‘samenzweringstheoreticus’, als een ‘anti-vaxxer’, een ‘Covid ontkenner’, een ‘idioot’ en een ‘extremist’, wat u gedaan hebt. U kunt me voor de strafrechter slepen en me hier, in Duitsland, in het bijzijn van mijn vrouw, die Joods is, laten ontkennen dat ik een antisemiet ben die de Holocaust wil relativeren. U hebt de macht om al deze dingen te doen.
Ik hoop echter dat u op zijn minst de integriteit hebt om dit beestje ij de naam te noemen en niet verschuilt achter valse beschuldigingen als zou ik op de een of andere manier de nazi’s steunen door de opkomst van een nieuwe vorm van totalitarisme te vergelijken met de opkomst van een eerder totalitair systeem, een systeem dat dit land in de 20e eeuw in zijn greep kreeg en uiteindelijk vernietigde. Dit systeem vermoordde miljoenen mensen omdat te weinig Duitsers de moed hadden om op te staan en zich ertegen te verzetten toen het begon. Ik hoop dat u op zijn minst de integriteit hebt om niet te doen alsof u echt gelooft dat ik pro-Nazi propaganda verspreid, terwijl u heel goed weet dat ik dat niet doe.
Niemand met enige integriteit gelooft dat. Niemand met enige integriteit gelooft dat mijn Tweets in 2022 dat deden. Elke journalist die verslag heeft gedaan van mijn zaak, iedereen in deze rechtszaal, begrijpt waar deze vervolging eigenlijk over gaat. Het heeft niets te maken met het straffen van mensen die daadwerkelijk pro-Nazi propaganda verspreiden. Het gaat om het bestraffen van afwijkende meningen en het tot voorbeeld stellen van afwijkende meningen om anderen te intimideren om ze tot zwijgen te brengen.
Zo functioneren democratische rechtsstaten niet. Zo functioneren totalitaire systemen.
Wat ik vooral ook hoop is dat deze rechtbank een einde maakt aan deze vervolging en de wet eerlijk toepast; dat deze rechtbank niet toestaat dat de wet wordt gebruikt als voorwendsel om mensen zoals ik te straffen. Mensen met kritiek op regeringsdictaten, mensen die de leugens van regeringsfunctionarissen aan de kaak stellen, mensen die weigeren feiten te ontkennen, mensen die weigeren absurde rituelen van gehoorzaamheid op commando uit te voeren, mensen die weigeren kritiekloos bevelen op te volgen.
De zich hier voordoende kwestie is veel groter en veel belangrijker dan mijn kleine Tweet-geval.
We staan weer eens op een kruispunt. Niet alleen hier in Duitsland, maar in het hele Westen. Mensen werden een beetje gek, een beetje fascistisch, tijdens de zogenaamde Covid pandemie. En nu staan we hier. Er liggen twee wegen voor ons. We moeten kiezen...u, ik, wij allemaal. De ene weg leidt terug naar de rechtsstaat, naar democratische principes. De andere weg leidt naar autoritarisme, naar samenlevingen waar autoriteiten per decreet regeren, dwang uitoefenen, de wet verdraaien in alles wat ze maar willen, dicteren wat realiteit is en wat niet en hun macht misbruiken om iedereen het zwijgen op te leggen die het niet met hen eens is.
Dat is de weg naar totalitarisme. Die weg hebben we al eerder bewandeld. Laten we het alsjeblieft niet weer doen.
Deze vertaling werd gepubliceerd met de welwillende toestemming van de auteur. Zie hier het oorspronkelijke artikel.