Brief aan de toekomst van James Corbett
“Maar de lamp van de vrijheid wordt gedoofd. En ik ben er getuige van.”
Dystopische toekomst?
Krijgen mensen als James Corbett gelijk toen zij begin 2020 een lange nacht zagen neerdalen over Europa?
Naar aanleiding van de coronacrisis schreef hij vier jaar geleden, in april 2020 zijn Brief aan de toekomst. (Zie hieronder.) Het inktzwarte toekomstscenario dat hij daarin beschrijft lijkt nu, vier jaar later, overtrokken pessimistisch want de coronacrisis ligt alweer twee jaar achter ons. Toch kun je ook stellen dat hij wel degelijk een visionair is. De invoering van een censuurwet in Frankrijk op 14 februari j.l. past immers precies in dit toekomstbeeld. In Duitsland heeft de minister van Binnenlandse Zaken Nancy Faeser een voorstel klaar liggen met een uitgebreid pakket aan maatregelen om “de open samenleving tegen haar vijanden te beschermen.” Elementen daarin zijn onder andere het bevriezen van bankrekeningen en het sluiten van privé-ondernemingen. Ook is er voorzien in confrontaties met de politie maar die zijn te vanzelfsprekend om apart te vermelden. Het is verleidelijk om naar aanleiding van Frankrijk en Duitsland het gelijk van Corbett bevestigd te zien. Zo werd de Franse censuurwet in de complementaire pers meteen als ‘draconisch’ bestempeld. De vrije journalist Eugyppius bestudeerde echter de wet grondig en kwam tot de conclusie dat de soep niet zo heet wordt gegeten als dat hij wordt opgediend. De vraag rijst of dat ook geldt voor het pakket van de Duitse minister van Binnenlandse zaken, dat naar alle waarschijnlijkheid op steun kan rekenen van een niet onaanzienlijk deel van de bevolking.
Brief aan de toekomst
11 april 2020
“In heel Europa gaan de lichten uit en niemand van de levenden zal ze weer aan zien gaan.” Edward Grey
Deze woorden schrijf ik niet voor mijn tijdgenoten. Wij zijn de vervloekten. Wij moeten toezien hoe de lamp van de vrijheid uitdooft. Dat is ons lot. Wij zijn getuigen van haar laatste flakkeren.
Nee, deze woorden zijn niet gericht aan mijn leeftijdsgenoten maar aan degenen die na mij komen. Aan de mensen dus die zullen wonen in de dystopie waarvan wij nu de geboorteweeën meemaken; het restant van een ooit vrije mensheid dat, door een nauwelijks voor te stellen wonder deze elektronische flessenpost van mij op haar pad zal vinden.
Ik weet dat dit een zo goed als hopeloze missie is. Op zijn best is de kans dat deze woorden de komende internetzuivering zullen overleven heel erg klein. Maar mocht dit bericht - tegen alle verwachtingen in - toch op uw digitale kusten aanspoelen, dan is de kans dat deze woorden door u begrepen worden nog kleiner. Niet omdat u geen Nederlands verstaat, maar omdat u de woorden die ik schrijf niet meer gebruikt: Vrijheid. Menselijkheid. Individu.
Desondanks ben ik hier om het einde van een tijdperk vast te leggen. Ik ga door, in de hoop tegen beter weten in dat iemand, ergens in die toekomstige Digitale Donkere Eeuw, ogen zal hebben om te zien en oren om te horen.
De duisternis daalt neer.
Laat er geen misverstand over bestaan: we weten dit allemaal.
We weten wat het betekent als 17 miljoen Amerikanen - maar liefst 10% van de beroepsbevolking - in slechts drie weken tijd werkeloos wordt. We weten wat het betekent als zij gezelschap krijgen van miljoenen nieuwe werkloze ex-werknemers over de hele wereld. We weten ook wat het betekent als rijen wachtenden bij de voedselvoorziening zich kilometers uitstrekken in het hart van Amerika's eens zo trotse steden en we weten waar we aan toe zijn als de nepschuld van de staat meer dan 24 biljoen dollar bedraagt en de Sovjetisering van de economie door de FED compleet is.
We weten wat het betekent als de politie mensen neerschiet omdat ze geen masker dragen en als drones vanuit de lucht quarantaines gaan controleren. We weten wat het betekent als regeringen toegeven dat ze iedere beweging van elke burger volgen. We weten wat het betekent als immuniteitspaspoorten bepalen aan wie doorgang wordt verleend en aan wie niet. Wie zijn huis uit mag en wie niet.
We weten wat het betekent wanneer miljardairs ons beginnen te vertellen dat alleen hun nieuwe experimentele mRNA-vaccins ons van deze nachtmerrie zullen bevrijden. We weten wat het betekent als ze dreigen ons te merken met onzichtbare inkttatoeages om de gevaccineerden te identificeren. We weten wat het betekent als ze ons vertellen dat we niet zullen kunnen kopen of verkopen als we onze ‘immuniteit’ niet kunnen bewijzen.
Het betekent dat de Corona Wereld Orde is gearriveerd.
Oh, zeker, sommigen ontkennen het nog. Maar ze houden alleen zichzelf voor de gek. Ze zijn bang om toe te geven dat het waar is. Velen zijn nog onder de oude conditionering die hen vertelde om ‘complotdenker’ te blaten tegen iedereen die de autoriteiten in twijfel trekt.
We hebben een naam voor dat soort mensen: ‘schapen.’ Of, soms, ‘schaapskudde’. De massa's in onze tijd worden in het hok gehouden door de schaapshonden van de politiestaat en geleid door de politieke marionetten die als hun herders fungeren. Nooit vermoedden de schapen dat de herders hen op een dag naar de slachtbank zouden leiden. Af en toe is er een wijze oude man in de kudde die het spel doorheeft, maar de herder heeft de kudde alleen maar eerder gevild, dus legt hij zich bij zijn lot neer. Waarom vechten? Het einde is meestal pijnloos.
Het is een spottende term, natuurlijk, ‘schaap’. Maar ik denk dat het niet alleen over onze domheid gaat. Het spreekt over een naïviteit, een onschuld. Wij zijn van nature vertrouwende en zachtaardige wezens. Vreedzaam. Coöperatief. Dat is niets om te verachten. Als er geen roofdieren in ons midden waren, zouden onze tekortkomingen zelfs als deugden kunnen worden beschouwd.
Maar ik ben hier niet om het daarover te hebben. Ik ben hier om te zeggen: Verzet je! Strijd! Vecht!
Jullie zijn geen radertjes in een machine, ondanks de dingen die de herders van jullie tijd jullie misschien vertellen. Jullie zijn vrije en prachtige mensen. Jullie zijn niet geboren onder het gezag van een ander. Jij kiest hoe je je leven leidt, niet een of andere bureaucraat, niet een of andere politierobot, niet een of ander ‘immuniteitscontrolepunt’, algoritme of QR-code.
Je hebt geen toestemming nodig om te kopen, te verkopen, te vergaderen, je mening te uiten of je huis te verlaten. Je bent geen ‘asymptomatische drager’ van het virus waarvan je misleiders je vertellen dat je er bang voor moet zijn. Je hoeft niet te schuilen omdat iemand in een witte wetenschapperjas dat zegt.
Ik wil dat jullie begrijpen dat de regering ooit niet het recht had om te weten waar jullie zijn, met wie jullie afspreken, wat jullie kopen en wat jullie doen. Verdorie, de regering had niet eens de mogelijkheid om dat allemaal te controleren.
Ik wil dat je weet dat er een tijd was dat je je huis kon verlaten wanneer je dat wilde. Reizen naar waar je maar heen wilde. Kopen en verkopen zoals het je uitkwam. Je buren ontmoeten. Naar bijeenkomsten gaan. Protesteren. Feesten.
Leef. Zoals vrije mensen bedoeld zijn om te leven.
Oh, wat zeg ik nu? Deze woorden. Deze taal. Het heeft geen zin meer voor jou, of wel? Deze concepten bestaan niet in jouw tijd? Of wel?
Je gaat waar je verordonneerd wordt heen te gaan. Je blijft thuis wanneer je wordt verteld om thuis te blijven. Je zwijgt als je gezegd wordt je mond te houden. Je denkt wat je mag denken.
Ik kan het je niet kwalijk nemen, na alles. Je bent goed van vertrouwen en naïef en vredelievend. Als een schaap.
Maar oh wat ween ik om wat je geworden bent. Ik heb geprobeerd het af te wenden. Geloof me alsjeblieft. Ik heb het echt geprobeerd.
Maar de lamp van de vrijheid wordt gedoofd. En ik ben er getuige van.
Ik weet niet of je nog geschiedenis kan studeren, maar de Britse minister van Buitenlandse Zaken, Sir Edward Grey maakte zijn opmerking over de lampen ‘die in heel Europa uitgaan’ aan het eind van de zogenaamde ‘Twaalf Dagen’. Dat was de periode in de zomer van 1914 waarover de gangbare geschiedenisboeken ons vertellen dat de Britse regering een wereldoorlog trachtte te voorkomen. Ons wordt gevraagd te geloven dat deze vooruitziende opmerking bewees dat Grey een wijze diplomaat was, gekweld door verdriet over de pijn en het lijden dat op het punt stond op de wereld te worden losgelaten.
Maar dit is geschiedschrijving-door-de-winnaars van de ergste soort. In werkelijkheid was Grey zelf een van de samenzweerders die actief werkten aan de totstandkoming van de Eerste Wereldoorlog. Sterker nog, de bron van dit citaat is Grey zelf; het werd voor het eerst opgetekend in Grey's eigen naoorlogse memoires. De tranen die Grey vergoot over het doven van die lampen waren krokodillentranen, dat weten we zeker.
Men kan zich voorstellen dat men ons over enkele jaren zal vertellen dat Bill Gates een soortgelijke veelbetekenende opmerking maakte aan het begin van deze coronacrisis. Starend uit het raam van zijn $147,5 miljoen kostende, 66.000 vierkante meter grote "Xanada 2.0" herenhuis in het toenmalige epicentrum van de uitbraak in de VS in de staat Washington, zal Gates ons in zijn memoires na de uitbraak van het coronavirus ongetwijfeld vertellen dat hij tegen een ondergeschikte opmerkte: ‘De lichten gaan overal ter wereld uit, we zullen ze in ons leven niet meer zien branden.’
Maar zijn memoires zullen ons ongetwijfeld niet vertellen dat hij grijnsde toen hij dat zei.
Aan mijn kinderen, of de kinderen van mijn kinderen, of welk overblijfsel van de ooit vrije mensheid dan ook, die deze woorden toevallig tegenkomt in die godvergeten toekomst waar we nu in strompelen: het spijt me. Ik heb jullie teleurgesteld. We hebben allemaal gefaald.
Maar onthoud dit: Zolang het bloed van jullie voorouders door jullie aderen stroomt, zal de lamp van de menselijke vrijheid niet voor altijd worden gedoofd.
Laat hem schijnen, lieve schapen. Laat hem schijnen.
James Corbett
Deze vertaling werd gepubliceerd met de welwillende toestemming van de auteur. Lees hier de oorspronkelijke Engelstalige versie.
Wie is James Corbett?
Zijn site vermeldt dat hij een bekroond onderzoeksjournalist is. Hij heeft lezingen gegeven over geopolitiek aan het Studium Generale van de Rijksuniversiteit Groningen en presentaties over open source journalistiek op de fOSSa-conferentie van The French Institute for Research in Computer Science and Automation, op TedXGroningen en op de Ritsumeikan University in Kyoto.
Hij begon in 2007 met de website The Corbett Report als een medium voor onafhankelijke kritische analyse van politiek, maatschappij, geschiedenis en economie. Sindsdien heeft hij duizenden uren aan audio- en videomateriaal geschreven voor de website, waaronder een podcast en verschillende regelmatige online videoseries.
Kijk voor meer informatie over Corbett en zijn achtergrond naar de ‘Wie is James Corbett’ editie van de Vragen voor Corbett podcast: https://corbettreport.com/about